De geheime geschiedenis van kroonjuwelen: Waarom verdient elke vrouw een kroonketting?

Als we het over kronen hebben, is het eerste waar we aan denken de gouden kroon op de koning/koningin, de kroningsceremonie onder de koepel van de kerk of de diamanten kroon op een prinses in het sprookje. Dus als je een kroonketting met edelstenen draagt, weet je dan dat wat je aanraakt meer is dan sieraden?

Het is een scepter gegraveerd door duizenden jaren beschaving. Van Cleopatra's gouden tiara tot de parelkroon van prinses Diana, het element kroon heeft duizenden jaren overbrugd. Het is altijd de meest poëtische uitdrukking van vrouwelijke macht geweest. Ondertussen schuilt achter deze oogverblindende juwelen de geschiedenis van de jarenlange strijd van vrouwen voor het recht om voor zichzelf op te komen.

1. De Europese Kroon: Macht, gevangenschap en de verborgen strijd van vrouwen

 In Europa was de kroon een symbool van goddelijke en mannelijke macht. Julius Caesar in het oude Rome droeg een gouden laurierkroon, met 'Divus Iulius' gegraveerd in elke plooi van het blad. Het symboliseert dat hij de uitverkorene was.

Bij de kroning van middeleeuwse vorsten zegenden bisschoppen de kroon met heilige olie, alsof de legitimiteit van de macht alleen van God kon komen. Gods stem werd echter altijd door mensen overgebracht.

En vrouwen werden uitgesloten. De donkere middeleeuwen beschouwden vrouwen als de draagster van de kroon, niet standaard als de eigenaar.

Zelfs koningin Elizabeth I van Engeland, de grootste vorstin van de 16e eeuw, moest gekroond worden door de aartsbisschop van Canterbury. Ook al was de kroon bezet met 444 parels en juwelen, op het moment dat hij haar hoofd raakte, suggereerde hij nog steeds dat 'macht geleend is'.

Pas in de tijd van koningin Victoria werd de betekenis van de kroon volledig herschreven.

De 4,9ft lange vrouw regeerde over Groot-Brittannië met een keizerlijke kroon bezet met 3.400 diamanten.

Zelfs na de dood van haar man stond ze erop om een ketting van zwarte agaat te dragen om de staat bij te wonen - ze gebruikte sieraden om aan de wereld bekend te maken dat de autoriteit van een vrouw niet afhankelijk hoefde te zijn van het huwelijk of een man.

Als je de traditionele kroon als een gegeven voorrecht beschouwt, is het dragen van de zelfgegeven kroonketting een herontwaken van jezelf.

Mannen zetten hun kroonteken, dat staat voor genderhegemonie, op hun hoofd. Vrouwen kiezen ervoor om de verklaring van zichzelf dicht bij hun hart te leggen en laten het hart hen leiden om zichzelf te vinden. De vierkante centimeter van nek tot hoofd wordt het strijdtoneel voor het definiëren van identiteit.

In de Renaissance konden de adellijke vrouwen in Italië geen kronen dragen, maar ze droegen wel familie-insignes in de vorm van hangers. Een van de beroemdste is de ketting met de gouden lelie van de Medici-familie, die lijkt te zeggen: "Mijn bloed is mijn kroon".

In Victoria gelooft men dat het haar van dode mensen een goddelijke eigenschap heeft die de ziel van mensen kan behouden. Dus werd het haar van de overledene in broches, oorbellen, armbanden, ringen en andere sieraden verwerkt om hun onsterfelijkheid te vertegenwoordigen.

Daarom droegen weduwen de halsketting met het haar van hun overleden echtgenoten. Het leek alsof ze rouwden om hun overleden man, maar in feite gebruikten ze de sieraden als contrast om de erfenis en rechten te behouden. Dit haar is een code voor de economische onafhankelijkheid van vrouwen in de 19e eeuw.

In de jaren 1920 doorbrak Coco Chanel de aristocratische mythe van de natuurlijke edelsteen door lange halskettingen te ontwerpen met kunstmatige parels. Sindsdien zijn parels een symbool van elegantie en zelfvertrouwen geworden. Daarom moeten sieraden niet bewijzen met wie je getrouwd bent, maar wie je bent.

Een radicaler statement kwam in de jaren 1970 in Berlijn, toen kunstenaar Rebecca Horn een ketting maakte met miniatuur typemachines en verfkwasten die aan het uiteinde hingen. Ze gebruikt deze vorm van artistieke creatie om te vechten tegen de traditionele samenleving. "Willen ze vrouwenhanden opsluiten? Laat boeien dan wapens worden." 

 De kroonketting is meer dan een accessoire en kan ook emotie en houding ten opzichte van de wereld overbrengen. Zelfkroning door middel van de kroonketting is niet alleen een mythe over sieraden, maar ook een revolutie over zelfperceptie.

De maatschappij probeert ons altijd een onzichtbare kroon op te zetten en onze namen te vervangen door allerlei titels. Maar onze waarde en behoefte zijn altijd verborgen onder lagen labels, eenzaam en klein. Maar een zelfgekozen ketting kan de labels zachtjes en stevig van je afvegen, wat niet alleen je uiterlijk kan verbeteren maar ook je innerlijke kracht kan versterken. Hou van jezelf en bevestig jezelf.

De Mexicaanse kunstenares Frida Caro weet dit maar al te goed. Ze weefde een ketting van doorns met een dode kolibrie hangend aan haar borst. Terwijl bloed haar kraag bevlekte, zei ze: "Pijn is mijn kroon, kwetsbaarheid is mijn scepter.

Geef jezelf een privékroning zonder op iemands goedkeuring te wachten. Op het moment dat je de ketting omdoet, ben je je eigen koningin.

Wij kiezen deze zelfkroningsketting voor elke zachtaardige en vastberaden jij.

Elk deel van deze vintage zelfkronende ketting is als een delicate uitgeholde kroon. De combinatie van moderne uithollingen en klassieke patronen laat het zonlicht vrij naar buiten komen. Net als jij, de drager van dit sieraad die de traditie respecteert en niet gebonden is. Bovenop elke kroon zit een delicate kunstmatige parel, die een gevoel van gratie en natuur toevoegt aan de ketting zelf. We willen geen sieraden ontwerpen die er heel duur uitzien, maar een sieraad dat je eraan herinnert hoe kostbaar je bent. De ontwerper zei pakkend. Dus waarom trakteer je jezelf niet op een intieme kroning met deze ketting?